maandag 12 oktober 2015

Notities bij lezen boek

Hier zijn een paar 'symbolische' dingen die opvielen in het boek:

Hagedissen:
Het hoofdpersonage Balram Munna Halwai heeft enorm veel schrik van hagedissen. Waarom precies wordt niet verteld, maar er zijn meerdere momenten waar hij zowel als jong kind als volwassen man begint te gillen bij het zien van een hagedis.

Kroonluchters:
Balram ziet het hebben van kroonluchters als luxe en teken van rijkdom/vrijheid. Terwijl hij het boek in de vorm van brieven naar een Chinese premier schrijft zit hij in zijn eigen kantoortje met een luster. Hij wordt 'rustig' van een ventilator die het licht van de luster in stukken licht en schaduw breekt.

Paan:
Paan is een soort van pruim of 'kauw' tabak gemaakt van tabak (en nog iets) in een soort van blad gerold. Het wordt constant gebruikt door de lageren kasten in het boek. Vooral de collega taxichauffeurs van Balram en Balram zelf. Paan wordt na het kauwen uitgespuwd en laat heel herkenbare rode vlekken achter op de grond/muur/.. Mensen die veel paan gebruiken krijgen enorm rotte tanden en tandvlees.


Hanenren:
Balram vergelijkt de Indische samenleving met een hanenren. Alle Indische bedienden zitten samengepakt in kooien van kippengaas, ze pikken elkaar en zien hoe hun broeders geslacht en geplukt worden. Toch komt niemand in opstand en probeert niemand uit de ren te breken. ‘Een handvol mensen in dit land heeft de overige 99,9 procent - die in alle opzichten even sterk, begaafd en intelligent is - gedrild om in eeuwigdurende dienstbaarheid te leven.' De sleutel van dit harnas is de Indiase familie. Wie uit de ren durft te breken weet dat zijn familie kapot gemaakt zal worden. Niemand durft dit risico te nemen, alleen een witte tijger. Uiteindelijk breekt Balram uit de hanenren en stapt zo een trap omhoog om zelf baas te zijn.

Honda City:
Dit is de auto waarmee Balram zijn baas rondrijdt. In India was deze auto (rond 2008) een dure/opvallende/rijkelijke auto. Het besturen van deze auto wordt dan ook gezien als een bijna prestigieuze job, zeker voor iemand van de laagste kaste. 


Nog opmerkelijk bij het chauffeur zijn: de achteruitkijkspiegel in de auto. Hierdoor houdt Balram zijn bazen constant in de gaten en probeert altijd gesprekken en ideeën op te vangen om te bij te leren en te evolueren naar iets meer dan bediende. 

Geld:
Het gaat constant over geld en de waarde van geld, in India de rupee. Verdienen van geld, afpersen met geld, omkopen met geld, bedelaars geld geven, een offer aan de goden met geld,.. Balram steelt uiteindelijk 700.000 rupee van zijn baas wat veel is, wetende dat hij op zijn hoogtepunt maandelijks 4000 rupee verdiende als chauffeur. Dit gestolen geld bevindt zich ook in dure rode Italiaanse tas, die ook teken wordt van veel geld. De weken nadat hij het geld stool liep Balram er constant mee rond..

Dieren:
Mensen krijgen heel vaak dieren als bijnaam en worden daar dan ook mee beschreven. 
- Balram: de witte tijger, een heel zeldzaam dier.
- 4 corrupte landeigenaars van zijn geboorte streek: ooievaar, buffel, de raaf en het everzwijn
- strenge broer van zijn baas: de maki
- waterbuffels: zijn belangrijke dieren in een familie
- hagedis: heeft Balram schrik van

Wat hier vaak mee in verband gebracht wordt is het de-wet-van-de-jungle principe, dieren maken andere dieren kapot. De indiaanse samenleving is het oerwoud.

De grote socialist:
De grote socialist is de naam van een ongelooflijk corrupte politicus in India die al zijn stemmen koopt. “Wij hebben dan wel geen riolering, drinkwater en olympische gouden medailles, maar wij hebben wél democratie”. In ‘het donker’, zoals Balram de lagere kasten noemt, is die democratie immers een farce. Iedereen blijkt er voor de Grote Socialist te stemmen. Hun stemmen zijn al lang voor de verkiezingsdatum verkocht en de stembiljetten ingevuld. De man haalt 2341 stemmen op 2341 en wanneer een stumper toch zo dom is om aan het stemhokje op te dagen, wordt hij door de mannen van de Grote Socialist vakkundig in elkaar geramd. “Ik ben de trouwste kiezer van India,” schrijft Balram fijntjes, “en ik heb nog nooit een stemhokje van binnen gezien”.

De grote socialist maakt propaganda met het beeld van een twee handen die een ketting kapot trekken als symbool voor de ontketening van de dictatuur en recht in eigen handen nemen. Natuurlijk enorm hypocriet omdat er van democratie niks in huis komt. Balram gebruikt het beeld echter ook als symbool voor zijn ontketening uit 'het donker'.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten